köməksiz — 1. sif. Heç bir köməyi olmayan, heç kəsdən kömək görməyən; aciz. C. Məmmədquluzadə Novruzəlilərin ürək dağlayan yazıq, ağır və köməksiz həyatlarını çox təbii və inandırıcı təsvir edir. M. İ.. // Tək, kimsəsiz, adamsız, himayəsiz. Köməksiz yetim.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köməksizlik — is. Köməksiz adamın halı və vəziyyəti. Gəncliyini də, qocalığını da həqiqi bir qürurla yaşayıb köməksizliyin nə olduğunu bilməmişdi. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xizlan — ə. köməksiz qalma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
imdadsız — sif. Köməksiz, yardımsız. İmdadsız qalmaq – köməksiz qalmaq, tək qalmaq, əli heç kəsə çatmamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qol-qanad — is. 1. Bax qanad 1 ci mənada. 2. Şaxə, qol budaq. Ot saçaqları sallanan bir təpədə iri qol qanadı qurumuş bir ağac vardı. Ç.. Qol qanad atmaq – şaxələnmək, yayılmaq, genişlənmək, inkişaf etmək, böyümək. Budaqların böyüməsi, qol qanad atması üçün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
imdad — is. <ər.> Kömək, yardım; darda qalmış bir adamın köməyinə yetişmə, dadına yetmə. Koroğlunun dəlilərdi imdadı; Qılınc çəkdi, hasil ola muradı. «Koroğlu». Görüşdülər, öpüşdülər o qəhrəmanlar; Birbirinin xilaskarı, imdadı kimi. S. V..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dad — 1. is. 1. Yeyilən və ya içilən şeyin acılıq, şirinlik, turşluq, duzluluq, şitlik və s. cəhətdən hiss olunan xüsusiyyəti; tam. Kür suyunun dadı nə acıdır, nə şordur, nə turşdur, . . nə iylidir. C. M.. Dad orqanı (üzvü) anat. – dilin səthində olan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əlsiz-ayaqsız — sif. və is. Bacarıqsız, aciz, yazıq, köməyə möhtac. Əlsiz ayaqsız adam. – <Əmiraslan bəy:> O, nizami qoşun deyil, əlsiz ayaqsız . . kasıb küsublardan toplanmış dəstədir. S. S. A.. Məni göndəribdir bura kəndin ağsaqqalları; Əlsizayaqsızları … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
arxasız — sif. Köməyi, arxası, havadarı, himayəçisi olmayan; köməksiz. Arxalıya arxa olma – yamaq sayarlar; Arxasıza arxa ol – dayaq sayarlar. (Ata. sözü). Zöhhakı məhv edən Gavə yoxsul, arxasız bir dəmirçi idi. H. C.. Bu gün Hüseyn artıq arxasız və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
meydan — is. <fars.> 1. Şəhər və ya kənd, qəsəbə və s. içərisində tikilisiz açıq və geniş düz yer, sahə. Bakıda Azneft meydanı. – Yavaş yavaş gəlib bir böyük meydana yetişdik. Ə. H.. Çatıb kəndin meydanına düşdük atlardan; Kənd axışdı yanımıza… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bimə’vənət — f. və ə. köməksiz, yardımsız; əl tutulmayan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti